Competitie
Mannen Zaterdag reserve, 3, 4e klasse 08
Datum
15 december 2012 14:30
Accommodatie
Onbekend
De mooiste alliteratie gehoord zaterdag op het veld. Uitgesproken door een Volendammer. Een verstaanbare Volendammer nog wel. Hij had ook hondenlul kunnen roepen. Of paardenlul, net om het even. Maar hij koos voor koeienkut. Geen idee waarom. Maar het rijmde verdomme wel goed. En de speler in kwestie kon ermee zijn frustratie wegschreeuwen. Want de rest van z’n teamgenoten bakten er niet veel van zaterdag. OSV kwam geen moment in gevaar.
Nog voor het jaar 2012 voetballend afgerond kan worden, moest de Drie nog een laatste pot thuis tegen rkav Volendam Acht. Voor hen die tegen Volendammers hebben gespeeld, weten: altijd lastig. De op paling en coke opgegroeide Dijk bewoners, kunnen vanaf de wieg zingen en voetballen. Des te gekker de plek op de ranglijst voor onze tegenstander. Slechts een 7e plek halverwege het seizoen. De Drie is aan een succesvol seizoen bezig en verdedigde zaterdag haar koppositie.
Opstelling: Andy; Jan, Romain, Remmet en Danoe; Frank, Gert-Jan, Sander en Wouter; Knor en Appie. Abel, Joor, Dolf, Niels en Kees stonden langszij.
Een beetje trieste dag, bewolkt. Echt zo’n dag dat je met een goed glas rode wijn of port bij de open haard gaat zitten. Lezend in een fijn boek over koeienkutten en hondenlullen of zo. Zo niet, de Drie. Zij probeerden deze palingboeren over de knie te leggen. Bij voorkeur zo snel mogelijk. OSV tikte de bal rond, maar wist de eerste 10 minuten nog niet het laatste zetje te geven. Het was gek genoeg Volendam dat een dot van een kans kreeg. In voetbaltermen een 200% kans. Jan gleed in de opbouw weg op een moment dat Romain nog ergens voor de bal liep. Volendam speelde de bal diep op rechts, Danoe moest kiezen en liep in de bal op het moment dat een vlijmscherpe pass in de 16 werd gegeven. Oog in oog met Andy faalde een Volendammer opzichtig. Het was kenmerkend voor de schamele afronding van de tegenstander. Gelukkig was het OSV dat wel succesvol kon afronden. Appie was wat oorlog aan het maken in de 16, toen de bal voor de voeten van de tot dan toe wat ongelukkig spelende Sander viel. Met een klein tikkie en een vlammend schot vloog de bal diagonaal buiten bereik van de keeper in de rechterhoek: 1-0. De ban was gebroken, want niet lang daarna viel nummer 2. Het was vanaf links Knor die de bal knap voorgaf en Ap, die met zijn rug naar de goal al leunend op z’n directe tegenstander het leer met een halve omhaal achter de keeper werkte: 2-0. Een mooi moment voor Ap, die een trieste week beleefde na het verlies van zijn nichtje bij een ongeval. Het zorgde voor een terechte voorsprong die OSV niet meer weg zou geven. Sterker, Ap schoot minuten later met vuur, te hard voor de keep om de bal onder controle te krijgen. Frank was er als de kippen bij en tikte ingewikkeld binnen: lat, grond, lat, grond, kruising, 3-0. OSV kreeg nog meer kansen maar sprong daar wat slordig mee om. Blij toe dat Volendam verder niet al te veel aandrong. Rust.
Na de thee kwamen de wissels aan bod. Abel was al ingevallen, Niels, Joor en Dolf maakten hun entree. De eerste 15 minuten verliepen traag. OSV geloofde het kennelijk wel, Volendam probeerde het hier en daar. Na eerst een buitenspel doelpunt te hebben afgekeurd door inval scheids Marvin, floot de laatste na 20 minuten toch voor een aftrap voor OSV. Volendam had even daarvoor met een keurige aanval 3-1 gescoord. Het inbrengen van Kees zou voor wat meer vuur moeten zorgen. Aanvallen genoeg daarna op de goal van Volendam, maar helaas had niemand het vizier op scherp. Joor, normaal goed voor een paar goaltjes, had z’n dag niet. Frank schoot over en Sander had ook geen geluk. Het was uiteindelijk toch een combinatie met Joor die Ap in staat stelde de bal in te tikken voor de 4-1. Ook nu werd er weer doorgewisseld, waarbij Sander zich het Van der Vaart syndroom aan mat. Met 5 wissels langs de kant is iedereen bijna elke wedstrijd aan de beurt, maar die rekensom was aan hem niet besteed. Mooi als je gefrustreerd bent over het ‘wisselbeleid’, jammer dat je je zo kennen Sander. Had je maar keeper moeten worden. Niet veel later was het Kees die zich nadrukkelijk bemoeide met de aanval. Het inspelen op Romain was goed, daarna de bal panklaar leggend voor Joor die mooi afrondde: 5-1. De koek was nog niet op, want nadat zelfs Andy nog een paar keer handelend moest optreden, had OSV het laatste woord. Frank speelde Joor fantastisch vrij vanaf eigen speelhelft. Ondanks een vrijstaande Knor, toonde Joor zich een echte spits en scoorde zelf: 6-1. Tja. Je zag hem denken: ‘ die Knor heeft er al 3 in liggen dit seizoen, het moet niet gekker worden’ . Na het fluitsignaal van de uitstekend fluitende Marvin, mompelden de meegereisde Volendam fans ons nog iets toe als ‘ bedankt voor de les’ .
Zo toonden de mannen uit Oostzaan uit welk hout ze gesneden zijn. Herbst Meister tot eind januari. Het jaarlijkse reisje is al geboekt richting Engeland. De cup met de Grote Oren wacht geduldig op ons. We hebben overigens nog niks in handen. Prijzen en eeuwige glorie worden pas aan het eind van het seizoen verdeeld. Dat weet toch iedere Koeienkut?
Bram
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
