Cookie beleid OSV

De website van OSV is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Vorentscheidung

OSV 3

2 - 1

TOB 2

60'
...
Joris Steutel (kopbal)
77'
Assist: Niels Wilcke
Joris Steutel (scrimmage)
78'

Competitie

Mannen Zaterdag reserve, 3, 4e klasse 08

Datum

2 februari 2013 14:30

Scheidsrechter

J. Jensch

Accommodatie

Onbekend

Ja mensen, ik moet toch een beetje oefenen op m’n Duits voordat ik een weekje in de Oostenrijkse Alpen ‘der Rudy’ kan spelen. En wat wil het geval: de Drie moest voor de eerste competitiewedstrijd in 2013 gelijk aantreden tegen de nummer 2 van de ranglijst. En wil dat nou net ook nog de kersverse Nachbar TOB zijn! Kenners hebben het dan over een ‘9-punten wedstrijd’, een ‘derby’, een ‘topper in de Reserve 4e klasse’ en nog meer van die kreten op affiches. Op z’n Duits spreken we achteraf van ‘Vorentscheidung’; het vroegtijdig een beslissend gat slaan met je directe opponent. Maar hoe ging dat in z’n werk?

 

Opstelling: Andy; Niels, Romain, Janneman en Danoe; Gert-Jan, Wouter, Frank en Sander; Joor en Appie. Dolf en Abel stonden langs de lijn.

 

Gezapige start

Het beloofde een prachtige voetbalmiddag te worden. Een zonnetje, een fijne tegenstander, er stond iets op het spel. Dusss, de vlammen zouden er vanaf slaan! Nou, dat viel een beetje tegen. OSV nam vanaf het fluitsignaal wel initiatief, maar dit leidde niet tot enorme kansen. Sterker, de hele eerste helft werd er wat gehaast en slordig gespeeld, waardoor we 9 van de 10 keer vroegtijdig balverlies leden en TOB weer kon opbouwen. Gelukkig voor ons had TOB ook niet het beste van het spel, waardoor het potje nog niet echt ontbrandde. Een vrij trap recht op de keeper af, een kopbal van Appie over; dat was het wel zo’n beetje qua gevaarlijke momenten voor de goal bij TOB. Aan de andere kant had OSV zijn zaakjes redelijk voor elkaar. Eén gevaarlijke aanval door het midden werd uiteindelijk naast geschoten. Verder hadden Andy en z’n kompanen het onder controle. Met de brilstand werd de rust bereikt, zonder de toeschouwers verder erg te bekoren. De scheids was tot dan toe de beste man van het veld…

 

One minute of fame voor Joor

Appie was inmiddels Niels komen vervangen en Danoe offerde zich in de rust op voor Dolf. Ik heb net de zaterdag van Wouter gekregen DVD van ‘The Road to Berlin’ bekeken en ik moet zeggen dat ik Dolf nu wekelijks met anderen ogen bekijk: ‘der Dolfie’ maakt nog immer een verpletterende  indruk J . In de 2e helft probeerde OSV wat meer combinerend tot een doelpunt te komen, maar eenvoudig verliep dit niet. Een enkele keer liet de Drie een vleugje klasse zien. De combinatie met Gert-Jan, Appie, Frank en Joor als eindstation verried de kampioenskandidaat die we zijn, maar Joor miste jammerlijk oog in oog met de overigens prima spelende keep van TOB. Bij bijna de eerstvolgende aanval van TOB wist een behendige middenvelder met kap en draaiwerk zichzelf en de bal vrij te spelen. Vanaf 20 meter schoot hij het leer in de linkerhoek: 0-1. OSV nam daarna het heft weliswaar in handen, maar nog steeds leidde dat niet tot een offensief dat resultaat opleverde. Wel liep TOB achteruit, waardoor OSV sowieso meer in de gelegenheid kwam om de goede keep te verschalken. Uiteindelijk pas in de 77e minuut was het Niels die de bal hoog inbracht van de rechterkant, 10 meter voor de middenlijn. Het was Joor die het duel met de keep won en de bal in de touwen zag verdwijnen: 1-1. Verheugd over deze opsteker verkneukelde wij ons nog langs de kant, niet wetende dat Joor bij de volgende aanval snode plannen had. Danoe gaf een fijn dieptepassje en Joor schoot via de kluts de bal in het doel: 2-1! TOB ging daarop 1 tegen 1 spelen, maar zonder resultaat gelukkig. Ook wij kregen nog een paar kansen maar na het eindsignaal haalde iedereen van OSV toch ietwat opgelucht adem. De Vorentscheidung is een feit, 6 punten los én een wedstrijd tegoed.

 

Als dat maar goed gaat, deze weelde. Meestal gaan we meteen naast onze schoenen lopen. Beetje Amsterdamse branie (lees: arrogantie), geile hakballetjes, hautaine terugspeelballen en dat soort werk. Het is maar goed dat we komende week vrij zijn. Wat extra trainingsarbeid kan wellicht geen kwaad. Alhoewel, jullie maken het me zo wel erg gemakkelijk om me over een paar weken moeiteloos weer in het elftal te spelen.  Voor je het weet sta ik op Van Prooijaanse wijze met de kampioensschaal in m’n handen de titel hoogstpersoonlijk op te eisen en schrijf ik verslagen in HOOFDLETTERS. Zeg niet dat ik jullie niet heb gewaarschuwd.

 

Bram

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!