Als een ploeg bijna een hele wedstrijd achteruit moet en na 96 minuten voetbal met drie punten van het veld stapt, heb je niets te klagen. Dat deed trainer Kai Meeuwsse dan ook niet, nadat OSV de rentree in de zaterdag tweede klasse met een 1-0-zege op het veel sterkere AFC had opgeluisterd.
Een lepe bal van Bas ter Haak na 40 seconden op David Zwiebel bleek ruim anderhalf uur later beslissend te zijn geweest. De spits van OSV verscheen op het juiste moment achter de verdediging van AFC, twijfelde niet en schoot met zijn linker knap raak. Een droomstart voor de thuisploeg, die kort daarna Zwiebel de marge bijna zag verdubbelen.
Het bleek zo’n beetje het laatste wapenfeit van OSV. AFC, voor de start van de competitive al uitgeroepen tot een van de belangrijkste kampioenskandidaten in 2A, gooide het tempo omhoog en bleek net zo goed te kunnen breien als Ajax. Mooi verzorgd voetbal, dat voortdurend rond de ‘zestien’ stokte en weinig gevaar opleverde.
Op één moment na. Na 23 minuten belandde een crossbal bij AFC’er Westerhof, die Marco Keevel passeerde. Scheidsrechter Barrales, die in een vriendelijk duel toch nog negen gele kaarten wist te verzinnen, keurde de gelijkmaker af wegens buitenspel. Een beslissing die bij Studio Voetbal op zondagavond ongetwijfeld tot een felle discussie zou hebben geleid als het om Ajax-Feyenoord was gegaan. Op slag van rust joeg Justin Swart voor AFC de bal nog hard op de lat.
OSV kwam na de goede start amper nog in het stuk voor. Meeuwsse kon als excuus aanvoeren dat hij vier potentiële basiskrachten miste. Dat deed hij niet. De keuze om Dave Sijbrands naar het hart van de verdediging door te schuiven om de nog geschorste Ozgur Alpasian te vervangen, bleek in elk geval een goede.
,,Met Dave op ‘vier’ hadden we nog niet gespeeld. Het pakte echter goed uit’’, constateerde ook Meeuwsse. Sijbrands groeide als slot op de deur. Zijn afwezigheid op het middenveld, waar de jonge Hidde Rozendaal de longen uit zijn lijf liep, was ook merkbaar. Aanvallend viel er weinig te genieten aan OSV-kant.
Toch kreeg OSV in de tweede helft nog een magnifieke mogelijkheid op de 2-0. Een voorzet van Rozendaal richting het hoofd van Jermaine Jeulink werd door AFC’er Deetman met de hand onderbroken. Strafschop. Een buitenkansje, zeker als een ploeg nauwelijks nog de kans krijgt de middenlijn over te steken.
,,Woensdag hebben we met de groep de afspraak gemaakt dat Tommy Clobus de eerste man is voor de strafschoppen’’, legde Meeuwsse na afloop uit waarom de nieuwkomer en niet Mischa Klaver de bal opeiste. Dat Clobus in de aanloop naar het seizoen en ook zaterdag nog geen moment heeft kunnen overtuigen, roept vragen op over dat besluit.
Dat de 35-jarige aanvaller miste, maakte de zaak er voor OSV nog moeilijker op. Met hangen en wurgen werd de 1-0 verdedigd. ,,Het verwachtingspatroon wat Clobus betreft, is te hoog”, stelde Meeuwse na afloop. ,,Hij weet zelf ook wel dat het beter kan en moet. Hij heeft veel kwaliteiten en dat gaan we nog zien.”
AFC, dat een heel fitte indruk maakte, bleef in de eenzijdige tweede helft combinerend zoeken naar gaten in de OSV-defensie. Die werden af en toe ook wel gevonden, maar de afwezigheid van de geblesseerde spits Faerber brak de bezoekers op.
Voetbal is soms oneerlijk en dat gevoel zal zaterdag bij AFC wel overheerst hebben. ,,Het balbezit is waarschijnlijk 70-30 in het voordeel van AFC geweest. We zakten ver in, maar gaven uiteindelijk weinig weg. Daar moet ik de ploeg een groot compliment voor maken. We spelen bij OSV graag aanvallend voetbal, dat hebben we vorig seizoen al laten zien. Als we vandaag 4-3-3 waren blijven spelen, hadden we dik verloren. Ik pak dan liever zo drie punten’’, gaf Meeuwsse aan.
Drie onverdiende punten; je kunt ze maar beter hebben. Je weet nooit waar ze aan het einde van de rit goed voor zijn.
