Er is niemand die zo in het teambelang denkt als ik. Twee weken geleden kondigde ik al aan dat het lek vanzelf boven zou drijven. Als er tenminste met 4 doelpunten verschil zou worden gewonnen van tegenstander WV in de beker. Zonder mij. En verdomd als het niet waar is. Eindstand vorige week: 4-0 voor de Drie, waar een week eerder mét mij in de gelederen nog kansloos met 4-1 werd verloren. Hm. Geheel in het teambelang veins ik sinds vorige week dan ook een zeer pijnlijke slijmbeursontsteking aan de schouder. Die is ook nog aannemelijk, want dit is helaas zo om het jaar een terugkerend leed bij mij. Passie voelde ook al iets aan en acteerde een ‘lichte’ hernia, waardoor ook hij niet hoefde aan te treden bij en tegen koploper VVA/Spartaan. Remmet hoefde niks te veinzen; die speelt al lichtjaren met een kunstheup en een glazen oog. Dus ook hij stond langs de kant.

Opstelling:Andy; Lennard, Appie, Dolf en Janneman; Arne, Sander, Frank en Danoe; Chiel en Joor. Wissels: Wouter, Knor, Kees en Niels. Een HBOK-pot

OSV begon gewoon goed, daar op de vreemde kunstgras bodem van VVA/Spartaan, tussen de nieuwbouw in. Het was nog geen tikkie-takkie, maar de eerste 10-15 minuten had OSV het meeste balbezit. Verdedigend stond het goed, ook op het middenveld. VVA/Spartaan bleek een frisse jonge ploeg studenten, die kennelijk aardig konden ballen, getuige de volle winst in alle competitiewedtrijden én geen onaardige resultaten in de beker tot nu toe. Op de een of andere manier weet de Drie zich voor dit soort wedstrijden wel op te laden. Zowel vóór-, als achteraf toonde deze pot veel gelijkenissen met die bij en tegen HBOK, toen de alleswinnende gedoodverfde kampioen. De Drie wist HBOK met fantastisch voetbal met 0-2 teleurgesteld achter. Nu, anno 2011, andere tegenstander, ander veld, zelfde situatie. OSV had ook gelijk moeten en kunnen scoren in die eerste 15 minuten. De kans kwam nadat Chiel diep werd gestuurd en terug legde op de vrij inlopende Arne. Die plaatse de bal echter een halve meter aan de verkeerde kant van de paal. Daarna bleek toch wel dat VVA/Spartaan het overwicht kreeg en hield. OSV verdedigde, verdedigde goed, maar kon niet voorkomen dat er kansen kwamen. Soms stond het vizier van VVA niet goed, en vaker was het toch Andy of Lennard die handelend moesten optreden om een voorsprong te voorkomen. Die voorsprong voor VVA kwam er uiteindelijk toch. Helaas voor ons op een lullige manier. Bij een van de zoveelste verkeerde inspeelpass van OSV, moest de Drie weer corrigeren. VVA speelde snel in, de rechtspits wist rap te scoren, maar met een odeur van buitenspel, niet te luchten! Een wild vlaggende Knor werd totaal genegeerd. OSV had dan ook al 2 gele kaarten getoond gekregen, die bij vergelijkbare overtredingen aan VVA zijde achterweg bleven. Merkwaardig. Het lukte OSV nog niet om voor de rust een en ander recht te zetten.

Kaassie

Vlak voor rust kwam Kees er al in voor Danoe en ging rechts op het middenveld spelen. Niels kwam er in voor Dolf. OSV bleek zowaar nog eens even de rug te rechten. Het inpassen ging wel een stuk beter, evenals de opbouw. Het middenveld kwam langzamerhand weer in handen van OSV. Na een kwartier met wat kansjes over en weer, liep de Drie echter averij op. Een schot viel via een OSV’er voor de voeten van een VVA’er op 20 meter en de bal viel daarna keurig in het net: 2-0. Janneman werd veiligheidshalve (gele kaart, op scherp) even gewisseld voor Wouter, die helemaal mee ging in de strijd van de Drie. Ik heb hem zelfs met z’n man zien mee sprinten; zo willen we het zien! De geestdrift van OSV werkte aanstekelijk, iedereen geloofde nog wel dat er iets te halen viel. Maar dan moest het wel snel gebeuren. En dat lukte. Frank speelde Chiel in de diepte en in de loop aan; met een tegendraads schot hing hij in de touwen: 1-2. Vertrouwen. OSV ging door en was nu de bovenliggende partij. Niet lang daarna was het Arne die de bal in bracht vanaf links. De bal leek uit te worden verdedigt, maar viel toch voor de voeten bij Frank op nog geen 4 meter van het vijandelijk doel. Dat was kaassie voor Frank: 2-2. Nog ongeveer 15 minuten restte. Wat te doen? Doordrukken en voor de winst gaan? Of gelijkspel verdedigen? OSV leek zich er niet bij neer te leggen. Maar ook VVA wilde haar ongeslagen status behouden en liefst met 3 punten extra. Nu waren er dus weer behoorlijke mogelijkheden voor beide ploegen, waarbij iedereen voor elkaar werkte. Andy was goud waard en pareerde puik, Niels speelde de beste pot die ik van hem heb gezien (en dit was nog maar een halve Niels!).

Pièce de résistanceEn dan, tja mensen… tot slot de pièce de résistance. Met nog 5 minuutjes op de klok was OSV wederom in de aanval. Dit maal over links. Chiel, moegestreden en uitgeweken naar de linkerzijlijn kreeg de bal. Terwijl iedereen een voorzet verwachtte – Frank, Joor en Arne deden verwoede pogingen positie te kiezen – raakte Chiel de bal wel zo godvergeten fabelachtig en méér dan goed getimed het leer, dat deze hoog voor de goal werd ingezet, úúúúren onderweg leek, om vervolgens, als ware het met de precisie van een Zwitsers uurwerk, letterlijk IN de aluminium triangel van de recherpaal te belanden. 2-3!! Magnifiek. Kan niet anders zeggen. Al hadden wij alle 14 wel de indruk dat het hier om een onvervalste LUCKY ging (was nl gewoon een voorzet Chiel), kon ons dat helemaal niks bommen, hahaha! Voor een idee, check deze link bij 2min 17 sec.:https://www.youtube.com/watch?v=BGS5T7efxUY (Of google “Unbelievable Goals Ever” )

In de dying seconds overleefden we nog een gelijkmakende kopbal, toen Andy voor de eerste keer mis zat en de bal gelukkig voor ons over vloog. Net toen we even bang waren langs de kant dat deze scheids pas zou fluiten, wanneer de punten op z’n minst gelijk verdeeld waren, floot hij toch af en was onze eerste uitoverwinning (ja, ook nog!) dit seizoen een feit.

De ZondagavondAnalyse. Positief: nauwelijks gelul onder elkaar. Zelf ook gemerkt mannen? Een verademing. Stijdlust. Ook een genot om te zien. Minpuntje: kennelijk hadden we eerst weer een achterstand nodig, om tot grote hoogten te komen. Lijken Ajax wel. Kan dat niet vanaf minuut 1 de volgende keer? Laten we dit vasthouden mannen; ik zal mij de komende weken langs de lijn en in de kleedkamer slechts bemoeien met de opstelling (in het teambelang!) en in de rust roeren door wat clichés, een paar oneliners, hier en daar een aai over de bol en soms een pepertje uitdelend. Totdat we (onnodig) verliezen. Of er een goede fee met haar stafje op mijn schouder tikt. De linker graag.

Bram

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?