|
Keepers zijn een geval apart. Altijd. Gaat het lekker met het team, heeft de keep niks te doen. Gaat het ruk, is de kans groot dat ie regelmatig de bal uit z’n net moet vissen. Dat is het lot van een keeper. Beetje eenzaam ook. Zit vaak in een hoekje van de kleedkamer. Heeft als enige een lange broek aan. Mietje. Is bij voorkeur lang. Of dik. Beide helpen om het doel kleiner te laten lijken. Heeft priemende ogen. Of gewoon een lelijke kop. Altijd handig om de aanvallers van de tegenpartij angst aan te jagen. Alles helpt tenslotte in de jacht op de punten. Keepers houden ook van pijn. Dat moet haast wel. Er is verder niemand die het lekker vindt om de bal van dichtbij snoeihard in z’n kloten te krijgen. Lijf en leden worden letterlijk op het spel gezet. In het teambelang. En keepers weten vaak het beste hoe groot zo’n doel nou precies is. Komen daarbij toch zeker een keer per seizoen hard in aanraking met een doelpaaltje.
Danoe was vandaag onze keeper. Zo’n lelijke, iets te dikke, masochistische vent die in het teambelang voor de Drie mèèr dan nuttig werk deed. Danoe heeft eigenhandig, in z’n eentje de bal maar liefst 5x op de paal gekeken! In één wedstrijd! Da’s ook een prestatie. Mede dankzij Danoe hielden wij wederom de nul. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Want tjonge jonge, wat ging het moeilijk zaterdag! Tegen Overamstel 2, een team dat nog slechts 7 punten had verzameld, zouden we gewoon voor rust veilig moeten zijn. Dat had ook gekund, ware het niet dat eigenlijk niemand het vizier op scherp had staan. Hoewel ik zelf op dat moment nog Sinterklaasje stond uit te zwaaien en mijn zoon en dochter werkelijk glunderend en verlekkerd van alle snaai bezig waren hun pepernoten veilig te stellen, begreep ik dat OSV al 3 heel behoorlijke 100% kansen om zeep had weten te helpen. Joor en Chiel deelden - jammer genoeg voor ons allemaal - mee in de malaise. Er werd wel hard gewerkt, maar in balbezit leken we te denken dat hij wel vanzelf in het doel zou rollen. Eigenlijk speelde we het spel van onze tegenstander van vandaag; een team met individueel technisch vaardig was, maar als team weinig samenhang vertoonde. Niet verbazend was het dan ook dat we met een 0-0 stand gingen rusten.
In de tweede helft toonde OSV wat meer power en wilskracht, maar nog steeds waren we slordig met de kansen. Ook Overamstel schoot niet met scherp en wisten vaak een paal of Danoe op hun pad te vinden. OSV moest geregeld vol er in kletsen om erger te voorkomen. Lennard was daarbij vooral in z’n element. Aanvallend waren bij de gevaarlijkste momenten gelukkig ook Arne en Frank betrokken. Maar ook nu weer wilde de bal er potdikke niet in! Het laatste, allesbeslissende zetje bleef uit. Achteraf hebben we het keepertje van Overamstel, godbetert 3 kratjes bier groot, veels te weinig getest. Deze wedstrijd leverde geen winnaar op. Het bleef 0-0 en dat betekende helaas 2 verliespunten. Inmiddels weten we dat VVA/Spartaan weer heeft gewonnen, dus het is stuivertje wisselen aan kop. Volgende week keihard ons stinkende best doen tegen een andere laagvlieger, De Meer. Het lijkt erop dat onderschatting misschien wel onze valkuil is. Laten we daar voor eens en altijd een eind aan maken.
Bram
|
