Cookie beleid OSV

De website van OSV is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Bram strikes again…

JOS/W'graafsmeer 3

0 - 5

OSV 3

12'
22'
Friso Bron (schot)
31'
58'
Arne Halsema (schot)
75'
Joris Steutel (scrimmage)

Competitie

Mannen Zaterdag reserve, 3, 4e klasse 05

Datum

10 maart 2012 12:00

Accommodatie

Onbekend

Na een voetballoos weekeinde met lange latten onder de voeten in plaats van kicksen, ben ik maar wat blij dat ik weer een balletje kan raken en het gras kan ruiken. Hoewel gras…, het leek wel een groen tapijtje het 2e veld van Jos/Watergraafsmeer, dat kunstgrasveld van hen. Jos/W is over het algemeen een lastige tegenstander gebleken. Maar tegen een OSV in deze vorm waren ze niet opgewassen, zo bleek. Met 14 manschappen moesten we hen bestrijden.

 

Opstelling: Danoe; Friso, Jan, Remmet en Dolf; Sander, Frank, Arne en Knorry; Joris en Appie. Lennard, Chiel en Wouter stonden in de wissel.

 

OSV pakte de wedstrijd voortvarend op. Van de toch wat negatieve berichtgeving van de afgelopen week, merkte ik niks. Hier stond een team dat bereid was de tegenstander pijn te doen en werk voor elkaar te verrichten. Dat leidde tot goed samenspel en - uiteraard - kansen. Na een minuut of 12 al wat prikjes te hebben uitgedeeld en Jos/W gemerkt had dat een stuntje tegen dit OSV er niet in zat, was het een mooie aanval die leidde tot de openingstreffer. Inspelen, kaatsen en vervolgens inspelen op een ander blauw/zwart hemd die diep ging; het kan toch soms zo simpel zijn. Arne was betrokken bij de combinatie en de opstomende linkshalf Sander ging over zijn man heen. Eigenlijk had hij voor moeten geven,
want hij was inmiddels al in een lastige hoek, maar hij rondde eigengereid zelf af in de korte hoek: 0-1. Het bleek een voorbode van de vele mooie aanvallen die zouden volgen. De volgende treffer werd door mij zelf ingeleid, notabene als laatste man. Arne en Frank maakten goed ruimte, Joor werd ingespeeld en kaatste (zowaar) terug, net te kort voor een schot, zodat ik genoodzaakt was nóg een één-twee te laten volgen met Appie. De afronding was droog maar voldoende in de korte hoek: 0-2. Een goal uit het bekende boekje, dat dit keer kennelijk door een ieder van OSV gelezen was. Het was nog niet op hoor, want de 0-3 kwam niet geheel uit de lucht vallen. Een schotje van Joor en een beslissend achterwaarts, haast achteloos hakje van Appie zorgde voor een (h)eerlijke voorsprong.
Zonder iemand tekort te doen hadden we de ruststand hoger kunnen laten uitvallen, maar wie er allemaal net mis schoot en welke reddingen de keep nog verrichtte, dat is mij op zondagavond niet meer helder. Ik weet dat jullie dit mij vergeven.

 

In de rust pakten Knorry, Dolf en Friso hun rust. De laatste vooral om Lennard weer als laatste man aan het werk te zien. Met de 0-3 stand echter liet hij de verdedigende taken veelal over aan de naar achter geschoven Appie. Len liet zien dat ie wel naar voren kan lopen, maar daar eenmaal aangekomen geen raad meer wist met de bal in aanvallende
positie. Zo hebben wij allemaal kunnen zien dat Joor hem op enig moment, 5 meter voor de keeper, geheel vrijstaand vrijzette én de bal - in de voeten – leverde. Len had nog 2 broodjes fricandel speciaal en een biertje kunnen bestellen en de bal er vervolgens beheerst in de één of andere hoek kunnen schuiven. Niets van dat al, een heis tegen het leer dat de achtervanger bijna nog miste! Uiteindelijk dus de schuld van Joor, die had moeten weten dat Len de bal iets te ver voor zich met een grove sliding waarschijnlijk wel tegen de touwen had weten te drukken. Iets vrolijkers dan: de 0-4 door een vandaag goed spelende Arne. Een aanval van rechts werd perfect afgerond door een inlopende Arne vanaf de 16. Met een boogje binnenkant rechtervoet tegen de touwen: 0-4. Daarna kreeg ook Joor nog een dot kan een kans, alleen op de keeper afkomend, maar deze werd jammerlijk gestuit vlak voor de lijn. Toch kon hij z’n goaltje nog claimen. Chiel, wanhopig op zoek naar erkenning en goals, ingevallen (dus getergd) had nog weinig geluk tot dan toe. Bij een gelegenheid op de 16, met
een hoop mensen voor zich, plaatste hij de bal in de rechterhoek. Onderweg werd deze echter nog geraakt door een Jos/W scheenbeen en de linkerbil van Joor, voordat deze achter de kansloze keep van Jos/W viel: 0-5. We moeten streng zijn Chiel, maar hij is toch als laatste door Joor aangeraakt…

 

Mannen, deze pot was geheel in onze handen. Geen moment gedacht dat we hier geen 3 punten zouden weghalen. Vooral dat en het feit dat iedereen bereid was te lopen, te werken en mee te doen; dat gaat ons helpen om ook in de nog komende weken alle benodigde punten te halen. Ik weet niet hoor, maar ik zie iets steeds duidelijker  gloren aan de horizon eind april…. Volgende week De Wherevogels uit voor de beker, daarna op zaterdag 24 maart om 14:30 thuis de topper tegen mede kampioenskandidaat VVA/Spartaan. Komt allen!

 

Bram

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!