Waar Ajax de afgelopen 2 weken goede zaken heeft gedaan, heeft ook de Zaterdag 3 in een rechtstreeks duel 2 weken terug enig overgebleven concurrent VVA/Spartaan op een 5 puunten achterstand gezet. Is het dan gespeeld? Neen. Elke tegenstander zal je dan nog graag punten laten verliezen. Wat te denken van buurman Meteoor? Na enige tegenstand wist de Drie op ‘vijandig’ terrein daar uiteindelijk nog eenvoudig met 1-5 te zegevieren. Afgelopen zaterdag stond een andere tegenstander op papier: Het op de 3^e plaats staande TOB, uit op sportpark Melkweg (altijd lastig, hoor ik u denken).

Opstelling:
Danoe; Remmet, Lennard, Niels en Dolf; Sander, Arne, Frank en Janneman; Joor en
Appie. Michiel lijkt niet meer actief te kunnen spelen met een gebroken(?)
teen. Friso (terug van blessure), Passie en Kees (te laat), Wouter, Knor en
zelfs Dennis stonden langs de kant om mogelijk wat minuten in te vallen.

Wat betreft beleving en psychologische oorlogsvoering stond OSV al met 1-0 achter. TOB was, weliswaar nog niet compleet, om 11:00 uur met een man of acht al aan het warm draaien. OSV was gewaarschuwd. Helaas waren Passie en Kees te laat, waardoor good old Dolf en Sander in de basis startten. OSV stond vanaf begin goed in de posities en probeerde
TOB haar wil op te leggen. Zoekende naar openingen werd de Drie geholpen door TOB. Notabene in een stukgelopen aanval van de Blauw-witten, waar een speler even op de grond bleef liggen, wist OSV het spel weer op te bouwen over de rechterkant. Janneman speelde Joor de ruimte in en stond één-op-één  met de sluitpost van TOB. Hij faalde niet, ondanks protesten van TOB die vonden dat OSV de bal over de zijlijn hadden moeten spelen: 0-1. Dat is een fijne opsteker. Maar OSV ging door. Er kwamen kansen maar het vizier stond nog niet op scherp. Achterin had men alles op orde en wist OSV schade te voorkomen. Bij een aanval die uiteindelijk stuk leek te lopen op de uitgelopen keeper aan de rechterzijde van het veld, bedacht Frank zich niet toen de bal voor zijn voeten viel. Vanaf ruim 30 meter nam hij hem
binnenkantje rechts op z’n slof. De bal krulde heerlijk langs de haastig terug lopende keep in de linkerhoek: 0-2. Tenslotte was het nog Appie die OSV een zeer rustgevende stand bezorgde, na een uitbraak op links van Sander, Joor en Appie die diagonaal inschoot: 0-3. Dit was tevens de ruststand.
 

Alleen Sander werd op links gewisseld. Janneman vloog over en Passie werd de rechtsbinnen. Binnen 5 minuten werd Joor weggestuurd door Arne(?). Ook nu weer één-op-één, misschien nog wel vrijer dan in de eerste helft. Nu viel het kwartje echter de verkeerde kant op voor OSV en Joor, de bal verdween naast de goal in de brandnetels. Gek genoeg leek het spelbeeld zich daarna wat tegen OSV te keren. In balbezit was men slordig en
gaf de Drie keer op keer de bal weg. TOB wist dan ook met een mooi afstandsschot de eretreffer te scoren: 1-3. Was het maar waar. TOB pompte keer op keer de bal naar voren, waardoor scrimmages in de 16 ontstonden. Hoewel er weinig tot niets aan de hand was toen Passie een bal probeerde te blokken, leek de scheids – constant in de middencircel staande – er een pingel in te zien: 3-2. En het kan bijna niet erger; 10 minuten daarna schopte Lennard opzichtig tegen de voet van de ingebrachte TOB spits, die vervolgens gretig en luid
galmend ging liggen. Op appel wist de scheids ook deze situatie in te schatten op een pingel voor TOB. Ook deze werd benut: 3-3. Ongelooflijk, maar waar. OSV kon helemaal opnieuw beginnen. Met opgestroopte mouwen probeerde OSV nogmaals aan te zetten, om het kampioenschap niet op deze manier door de vingers te laten glippen. Het was zelfs voorstopper Niels die voor de 2^e keer deze helft opstoomde, dit keer aan de rechterkant. Hij kapte een speler uit alsof het niks was en gaf de bal met links hard voor. Althans, dat dacht ik langs de kant. De bal had echter een fijne curve en Joor schatte de situatie goed in door over de bal heen te stappen. Hierdoor krulde de bal langs alles en iedereen pardoes in de linkerhoek: 3-4! Olè, olè, olè olè… Met vereende krachten wist OSV de alsnog verkregen voorsprong te behouden tot het eindsignaal.

Ook VVA/Spartaan heeft weer gewonnen tegen Meteoor, dus volgende week wedstrijd en speelronde 20. Hier speelt de Drie thuis om 14:30 uur tegen DVVA. Uit nog een lastige tegenstander die we met 0-2 de baas waren. Nu wordt het wellicht zelfs de kampioenschapswedstrijd voor de Drie, mits VVA eerder op de dag de 3 punten bij Fortius laat. Go Fortius!

Bram

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?